Dic nobis Maria, quid vidisti in via?
Sepulcrum Christi viventis, et gloriam vidi resurgentis:
Angelicos testes, sudarium, et vestes.

Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

(Victimae paschali laudes)

Drogi Przyjacielu,

z pewnością nikt z nas nie pamięta takiej Wielkanocy — z pustymi kościołami, pod znakiem masek, rękawiczek i płynu dezynfekującego, często w oddaleniu od rodziny.

Wiem jednak, że nie wolno nam poddawać się smutkowi!

Dlatego tym gorliwsze są moje życzenia, które kieruję do Pana.

Niech po okresie tego wyjątkowego Wielkiego Postu, podczas którego z powodu epidemii tak głęboko zanurzyliśmy się w perspektywę memento mori, nastaną dla nas wszystkich dni przepełnione radością i nadzieją.

Niech ta trudna próba, którą wszyscy musieliśmy przejść, przysłuży się do ugruntowania w nas cnót i sprawności moralnej, byśmy z odnowioną wolą, rozumem i zmysłami mogli odważnie stanąć po stronie dobra i zwyciężać niesprawiedliwość i nieprawość.

Życzę również Panu i Pana Bliskim wiele zdrowia i spokoju – niech te świąteczne dni staną się wytchnieniem dla naszych Rodzin, przynosząc otuchę i moc Łask.

Te piękne życzenia świąteczne które otrzymałem  kieruję do wszystkich członków Stowarzyszenia Otwarta Dłoń, przyjaciół i sympatyków.

Henryk Mazur